• img1
  • img2
  • img3
  • img5
  • img4

Ιστορικό Σχολείου

Η συνοικία, που είναι γνωστή ως Άγιος Ανδρέας, προηγουμένως ονομαζόταν Τοπ Χανέ Μετσιδί. Στη συνοικία υπήρχαν δύο κοινοτάρχες: ένας Έλληνας και ένας Τούρκος. Ο Έλληνας κοινοτάρχης της περιοχής, Νεοκλής Θεοδοσιάδης με αίτηση του στη βρεττανική διοίκηση, την οποία προσυπέγραψε και ο Τούρκος κοινοτάρχης, ζήτησε και πέτυχε τη μετωνομασία της συνοικίας σε ʼγιο Ανδρέα.

Πριν από το 1945 λίγα σπίτια ήταν κτισμένα στην περιοχή. Ο πληθυσμός ήταν λίγος. Τα παιδιά της συνοικίας φοιτούσαν στο Δημοτικό Σχολείο Φανερωμένης. (Να σημειώσουμε ότι η περιοχή εκκλησιαστικά ανήκε στην ενορία Φανερωμένης. Απετέλεσε ξεχωριστή ενορία, την ενορία Προδρόμου, μετά την ανέγερση του ιερού ναού Ιωάννη του Προδρόμου στις αρχές της δεκαετίας του 70).

Η περιοχή άρχισε να σημειώνει ραγδαία ανάπτυξη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με το διαχωρισμό οικοπέδων και το κτίσιμο πολλών σπιτιών. Τότε διεφάνη έντονη η ανάγκη ανέγερσης Δημοτικού Σχολείου. Ύστερα από συντονισμένες ενέργειες των κατοίκων προς το τότε Γραφείο Παιδείας άρχισε το 1947 να κτίζεται το πρώτο σχολείο σε κυβερνητική γη γνωστή ως Γκόουλ. (Στο χώρο αυτό είναι σήμερα κτισμένα τα δύο σχολικά κτίρια και το Δημοτικό Κολυμβητήριο).

Το σχολείο άρχισε τη λειτουργία του τη σχολική χρονιά 1948-49. Πρώτος διευθυντής ήταν ο κ. Τρύφων Γιωργαλλίδης. Στην αρχή ήταν τριδιδάσκαλο. Την επόμενη χρονιά έγινε τετραδιδάσκαλο και στη συνέχεια πολυδιδάσκαλο. Νέες αίθουσες προστέθηκαν στο αρχικό κτίριο. Κρατήθηκε όμως η αρχιτεκτονική του με τις Ιωνικές κολώνες στην πρόσοψη.

Η αυλή του σχολείου ήταν πολύ μεγάλη. Το 1956 φυτεύτηκαν πολλά δέντρα και δημιουργήθηκε πράσινο πάρκο. Η ενεργεία αυτή έγινε, για να προληφθεί η χρησιμοποίηση του χώρου για άλλους σκοπούς, όπως ανέγερση κυβερνητικών γραφείων, σύμφωνα με πληροφορίες που υπήρχαν.

Με την ανάπτυξη της περιοχής και την αύξηση του πληθυσμού άρχισε σύντομα να δημιουργείται οξύ στεγαστικό πρόβλημα για το σχολείο. Για την αντιμετώπιση του κατασκευάστηκαν λυόμενες αίθουσες. (Μια από αυτές χρησιμοποιείται σήμερα από τους προσκόπους). Εισήγηση, που έγινε μετά την ανεξαρτησία για ανέγερση νέου σχολείου στην περιοχή Προδρόμου, δεν υλοποιήθηκε. Τελικά αποφασίστηκε να κτιστεί δεύτερο σχολείο στον ίδιο χώρο με το πρώτο. Υπήρχαν όμως δύο βασικά προβλήματα: Γης και χρημάτων. Ο χώρος, που ανήκε στην Εφορεία, ήταν περιορισμένος. Ο υπόλοιπος ανήκε στην κυβέρνηση. Ύστερα από έντονες ενέργειες του Συνδέσμου Γονέων και άλλων παραγόντων παραχωρήθηκε στην Εφορεία κυβερνητική γη για 99 χρόνια έναντι συμβολικού ενοικίου. Η Τράπεζα Κύπρου παραχώρησε στην Εφορεία δάνειο £40.000. Έτσι με την εξασφάλιση της γης και των χρημάτων τα εμπόδια ξεπεράστηκαν.

Τα σχέδια του νέου κτιρίου έγιναν από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Δυστυχώς όμως δεν εισακούστηκε εισήγηση να ακολουθηθεί στην ανέγερση του νέου κτιρίου η αρχιτεκτονική του παλιού με τη δικαιολογία ότι θα στοίχιζε πολύ περισσότερα.

Το νέο κτίριο λειτούργησε τη σχολική χρονιά 1972-73 ως Κύκλος Β (Τετάρτη, Πέμπτη και Έκτη τάξη) με ξεχωριστή διεύθυνση. Η μεγάλη αίθουσα επιπλώθηκε με έξοδα του Συνδέσμου. Τα έπιπλα, τα κουρτινόξυλα και οι κουρτίνες αγοράστηκαν από την Εταιρεία Κωφών Παίδων.

Η επιχωμάτωση της αυλής έγινε με 500 αυτοκίνητα χώμα εκλεκτής ποιότητας από την περιοχή Συριανοχωριού. Τα σχέδια του κήπου έκανε δωρεάν το Αρχιτεκτονικό Γραφείο Δ. Κυθρεώτης και Συνεργάτες.

Στη μεγάλη αίθουσα του νέου κτιρίου υπάρχει μια σημαντική αρχαιολογική συλλογή με αντικείμενα από την παλαιολιθική ως τη Βυζαντινή περίοδο. Τα αντικείμενα αυτά δώρησε στο σχολείο το Αρχαιολογικό Μουσείο Κύπρου, με ενέργειες του Πορφύριου Δίκαιου. Ίσως είναι το μοναδικό Δημοτικό Σχολείο, στο οποίο υπάρχει τέτοια συλλογή.